De stukken van 2 euro, zowel de courante als de commerciële hebben steeds een randschrift. Daarbij kunnen we in de meeste gevallen 2 varianten onderscheiden, we noemen deze varianten Positie A en Positie B.

Hoe wordt deze positie bepaald?
Voor de euromunten welk een tekst als randschrift hebben, bepalen we de Positie als volgt:

Positie A = U legt de munt met de muntwaarde (2 euro en landkaart) omhoog.

Wanneer nu het randschrift leesbaar is dan spreken wij van Positie A.

Positie B = U legt de munt met de muntwaarde omhoog.

Wanneer het randschrift op z’n kop staat, dan spreken wij van Positie B.

Voor de euromunten welke randschrift hebben met een letter 2 (alternerend) en 1 of 2 sterren, Vb.: 2 ê ê 2 ê ê 2 ê ê , bepalen we de Positie als volgt.

Positie A = U legt de munt met de muntwaarde omhoog.

U neemt een 2 welke leesbaar is, de ster die rechts van deze leesbare 2 staat, bepaalt de positie. Staat deze ster met 1 punt in de lucht, dan spreken wij van Positie A.

Het voorbeeld van een randschrift met sterren welke hierboven is weergegeven, is dus duidelijk Positie A.

Positie B = U legt de munt met de muntwaarde omhoog.

U neemt een 2 welke leesbaar is, de ster die rechts van deze leesbare 2 staat, bepaalt de positie. Staat deze ster met 2 punten in de lucht, dan spreken wij van Positie B.

Bij Portugal is het nog anders.

Hier geeft het randschrift kasteeltjes weer. Vb.

Positie A = U legt de munt met de muntwaarde omhoog.

Als nu de top van de torentjes naar rechts wijzen, dan spreken we van Positie A.

Positie B = U legt de munt met de muntwaarde omhoog.

Als nu de top van de torentjes naar links wijzen zoals in het voorbeeld hierboven, dan spreken we van Positie B.

Op deze manier kan u bij alle stukken van 2 euro een A of B positie bepalen. Enkel voor de 2 euro’s van Malta en Estland is er op geen enkele manier een onderscheid te maken.